çok aşağılıksınız ve ben buna çok üzülüyorum. 

bir yanılgı içerisindesiniz ve ben bundan nefret ediyorum.

büyük ihtimal halinizi, eğitiminizi, işinizi, olduğunuz yeri

yüce şahsiyetiniz ve üstün zekanızla elde ettiğinizi düşünüyorsunuz.

sahip olduklarınızın tamamen hak ettiğiniz şeyler olduğuna kanaat getirmekle beraber

hak etmediğiniz herhangi bir güzellik, iyilik, zenginlik olmadığı konusunda da eminsiniz.

hırsızlar, fahişeler, katiller, dolandırıcılar, eşkıyalar öyle yaşamayı seçmişler iken

hatta ilkokulu bitirip doğru düzgün okuma-yazma bilmeyen çocuklar olmayı

hatta on beş saat çalışıp doğru düzgün kokamamayı

hatta kimsesiz kalıp sahip çıkılamamayı

hatta kaç yaşına gelip şehirli gibi konuşamamayı

hatta madde bağımlısı olmayı, sokakta yatmayı

hatta iyi beslenememeyi, çocuklarını iyi besleyememeyi

hatta içeri düşmeyi, orada çürümeyi tercih edip

olamadıkları insan olmalarının cezalarını çekerlerken

sizi bilgili, kültürlü, iyi, namuslu, dürüst, çalışkan, zengin yapan şartlar kesinlikle sizin müthiş kabiliyetinizin ürünü.

değil mi? 

hiçbir üstünlüğünüz yok, hiçbir ayırt edici özelliğiniz yok, bir tane bile.

tek farkınız, bir kere bile başka biri olma imkanına kavuşamamış insanlara bakıp bakıp

kendi tatmininizi sağlamanız, bunu kendi mükemmelliğinize yormanız.

yaşadığınız hayattan kat be kat daha iyisine layık olduğunuza,

her hal ve şartta yine olduğunuz kişi olacağınıza inanmanız.

sizin gibi olmayan herkesi aşağılamanız.

tek farkınız şansınızın yaver gitmesi. 

binlerce kilometre uzaklıktaki bir coğrafyaya gerek yok,

oturduğunuz apartmanın bir alt katında bile doğmuş olsanız,

belki de bambaşka biri olacaktınız.

rica ederim bir bok başarmış gibi yapıp durmayı bırakınız.