Hayatın hatemi ruhumdaki yangı
İyileşmeye yeltendim bahara çıkıp
Hastalığın perçemi gözümün önüne düştü
Niyetimin ortasına saplandı süngü
Sarnıca girdim, su dökündüm
Perçemi yana çaldım, kanı yıkadım
Beni değişmez yere çark ettirdi döngü

Sırtımda çamurlu çaput, diktiğim yerden söküldü:
Gıcırtılı adım attım, duyan çalı bana takıldı.
Susulur gibi değil kırgın şafak, eksik basamak.

Durgun olan her su nazarımda yergi
Meylettim ırmakları kabından taşırmaya
Oysa sadece, su içinde çırpındırdı beni yargı.
Boğulsam kurtulacaktım; kıyıdan dal uzattı,
Beni mükellef saydı sorgu.
Aralamalıyım ardına beni kapayan her kapıyı
Yol ver, bahtıma çakılmış sürgü.

Aklımı çelen, gövdemi uyuşturup beni girdaplara daldıran,
Kanıma durmadan zehrini aşılayan baldıran
Neden bana nasip değil; bir söğüdün gölgesinde yaşamak.